: اولین نظریه بزرگ
از نظر دکارت ، عالی ترین نیروی انگیزشی ، اراده بود.3 دکارت تصور می کرد که اگر بتواند اراده را بشناسد، بعداً می تواند انگیزش را درک کند. اراده ، عمل را آغاز و هدایت می کند و تصمیم می گیرد که آیا عمل کند و وقتی عمل می کند، چه کاری انجام دهد. نیازها ، لذت ها و دردهای بدن تکانه هایی را برای عمل کردن ایجاد می کنند ، ولی این تکانه ها فقط اراده را تحریک می کنند . اراده قدرت ذهن است که با به کار بردن نیروی تصمیم گیری خود، امیال و هوس های بدن را به خاطر فضیلت کنترل می کند. دکارت با واگذار کردن نیروی انحصاری انگیزش به اراده، اولین نظریه بزرگ را برای انگیزش تأمین کرد.(ریو، 1385،26-27)
عبارت «نظریه بزرگ» مدلی کلی که می خواهد تمام اعمال با انگیزه را توضیح دهد ، نظیر اینکه چرا می خوریم، کار می کنیم ، بازی می کنیم ، رقابت می کنیم، از چیزهای خاصی می ترسیم ، مطالعه می کنیم ، عاشق می شویم ، و الی آخر .
دکارت امیدوار بود که وقتی اراده را بشناسند ، قطعاً خواهد توانست از انگیزش مطلع شود . آگاهی از انگیزش به آگاهی از اراده کاهش یافت و با آن مترادف شد . به همین دلیل ، مقدار زیادی از انرژی فلسفی ، در این راه صرف شد . زمانی که اعمال ارادی به صورت تصمیم گیری (یعنی ، تصمیم به عمل کردن یا نکردن) ، تلاش (یعنی ، به وجود آوردن تکانه های برای عمل کردن) و مقاومت (یعنی مقاومت در برابر وسوسه) مشخص شدند ، پیشرفت هایی صورت گرفت . اما در نهایت ، دو قرن بررسی فلسفی ، نتایج ناامید کننده به بار آورد . معلوم شد که اراده نیروی فهمیده شده ذهن است که به گونه ای از تراکم استعدادهای فطری ، احساس های محیطی ، تجربیات زندگی ، و تأمل کردن درباره خودش و عقایدش ناشی شده است . به علاوه وقتی که اراده پدید آید به گونه ای از نعمت قصدها و هدف ها برخوردار شد و معلوم شد که برخی افراد بیشتر از سایرین ، قدرت اراده نشان می دهند .
برای اینکه این داستان طولانی را کوتاه کنیم ، باید بگوییم که فیلسوفان دریافتند که اراده به اندازه انگیزه ای که تصور می شد ایجاد می کند ، اسرارآمیز و توجیه کردن آن دشوار است . فیلسوفان نه به ماهیت اراده پی بردند و نه به قوانینی که اراده طبق آنها عمل می کند . در حقیقت ، فیلسوفان مشکلی را که سعی داشتند حل کنند ، چند برابر کردند ، زیرا اکنون مجبور بودند علاوه بر انگیزش ، نیروی برانگیزاندة آن ، یعنی اراده را نیز توجه کنند . همانگونه که شاهد هستید ، مشکل دو برابر شد . به همین دلیل ، کسانی که مشغول مطالعه علم جدید روانشناسی (که در دهه 1870 پدیدار شد) بودند، به جستجوی اصل انگیزشی بر آمدند که کمتر اسرارآمیز باشد. آنها نه در فلسفه، بلکه در فیزیولوژیکی، غریزه را پیدا کردند.(ریو ، 1385،26-27)
قبل از اینکه بحث تاریخی اراده را ترک کنیم ، توجه داشته باشید که روان شناسان امروزی قبول دارند که ذهن (اراده) فکر می کند ، برنامه ریزی می کند ، و قصدهای قبل از عمل را تشکیل می دهد . اگر این اراده نیست که تفکر و برنامه ریزی را انجام می دهد ، پس تفکر و برنامه ریزی از کجا می آیند؟ به عبارت دیگر، چگونه افراد در برابر وسوسه مقاومت می کنند، به تلاش ادامه می دهند ، اعمال کنترل می کنند ، افکارشان را کنترل می کنند، قصدهایی را برای عمل کردن تشکیل می دهند ، و توجة خود را روی تکلیف در دست انجام متمرکز می کنند؟ این دو نمونه را در نظر بگیرید . در رابطه با نمونه اول ، در نظر بگیرید که چگونه کودکان برای به تعویق انداختن خشنودی و مقاومت در برابر وسوسه ، نیروی اراده خود را فرا می خوانند . در یک آزمایش ، کودک پیش دبستانی ، تنها پشت میزی می نشیند که شیرینی وسوسه انگیزی پیش روی اوست . آزمایشگر به این کودک دو حق انتخاب می دهد : یک شیرینی حالا یا دو شیرینی اگر بتواند 20 دقیقه منتظر بماند . این پژوهشگران به جای اینکه به نیروی اراده کودکان اشاره ای بکنند ، دریافتند که آنها با تبدیل کردن انتظار ناکام کننده به چیزی قابل تحمل تر یا لذت بخش تر ، یعنی بازی کردن ، آواز خواندن ، یا حتی چرت زدن ، توانستند در برابر وسوسه مقاومت کنند و خشنودی را به تعویق اندازند . کودکانی که از این راهبردها استفاده کردند ، در برابر وسوسه مقاومت نمودند ، در حالی که کودکانی که از این گونه راهبردها استفاده نکردند ، طبق تکانه عمل کردند ؛ یعنی ، فوراً شیرینی موجود را خوردند . در نمونه دوم ، دانشجویان امتحانی را دادند که پژوهشگران سعی داشتند پیش بینی کنند که آنها تا چه اندازه ای خوب یا بد عمل خواهند کرد (لاک و کریستف ، 1996). این پژوهشگران، هدف (نمره مطلوب) و روش ها مطالعه هر دانشجو را یادداشت کردند . در حالی که دانشجویانی که برنامه های روشن و روش های مطالعه کارآمد داشتند ، خوب عمل کردند ، در حالی که دانشجویانی که هدف نداشتند و روش های مطالعه آنها سطحی بود، بد عمل کردند. بنابراین، هدفها و راهبردها، نه نیروی اراده، عملکرد مؤثر را به بار آوردند. بنابراین، پژوهشگران در بررسی امروزی انگیزش ، مدل های کلی انگیزشی ، مانند «نیروی اراده» را کنار می گذارند و به جای آن فرآیندهای روان شناختی را که راحت تر به رفتار افراد ربط داشته باشند ، مشخص می کنند. یعنی، پژوهشگران به جای اراده اسرارآمیز ، فرآیندهای ذهنی قابل ارزیابی، مانند برنامه ها ، هدف ها، و راهبردها را بررسی می کنند. (ریو ، 1385 ، 26-27)
اهداف تحقیق :
برای افزایش کارائی و اثربخشی در سازمان نیاز به تأمین شرایطی هستیم ، نیروی انسانی انگیخته شده برای انجام این کار مهمترین عامل می باشد . برای ایجاد انگیزه و افزایش آن باید نیازهای آنان را شناخت و در جهت تأمین و ی نیازهای افراد در محیط کار اقدام کرد لذا هدف کلی این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر انگیزه شغلی دریانوردان ایرانی شاغل بر کشتی های تجاری اقیانوس پیما و تعیین اولویت و اهمیت هر یک از عوامل مؤثر بر انگیزه شغلی دریانوردان ایرانی شاغل بر کشتی های تجاری اقیانوس پیما می باشد
1-8 سئوالات تحقیق :
با توجه به موضوع تحقیق ، سئوال های اصلی تحقیق به شرح ذیل می باشد .
1) عوامل مؤثر بر انگیزه شغلی دریانوردان ایرانی شاغل بر کشتی های اقیانوس پیما کدامند؟
2) ترتیب عوامل اثرگذار بر انگیزه شغلی دریانوردان ایرانی شاغل بر کشتیهای تجاری اقیانوس پیما چگونه می باشد؟
درباره این سایت